16 czerwca 2016 roku w gmachu Biblioteka UKW odbyło się spotkanie „Wrota wyobraźni – akademickie spotkania z poetami i poezją”. Honorowy patronat nad spotkaniem objął Prorektor ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą – prof. dr hab. Sławomir Kaczmarek. Uczestnikami dyskusji byli: prof. dr hab. Marek Szulakiewicz (filozof, UMK Toruń), który pełnił funkcję prowadzącego, ks. prof. dr hab. Jan Sochoń (filozof, poeta, UKSW, Warszawa), Krzysztof Kuczkowski (poeta, założyciel i red. naczelny dwumiesięcznika literackiego „Topos” w Sopocie), prof. dr hab. Marek Siwiec (poeta, filozof, UKW Bydgoszcz), Zdzisław Pruss (poeta, redaktor, Bydgoszcz), Wojciech Banach (poeta, prezes Oddziału Bydgosko-Toruńskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Bydgoszczy), ks. Franciszek Kamecki (poeta, Gruczno, powiat Świecie), Kazimierz Rink (poeta, b. dziennikarz radiowy, animator kultury, Tuchola), Wiesław Trzeciakowski (pisarz, Bydgoszcz) oraz inne osoby związane z literaturą i upowszechnianiem twórczości literackiej.
Gości przywitała dyrektor Biblioteki UKW dr Aldona Chlewicka.
Spotkanie podzielone zostało na trzy bloki tematyczne:
- poezja i poeta w kulturze współczesnej (ideał poezji, poety, miejsce i rola poety w obecnym społeczeństwie – dyskusja i czytanie wierszy),
- religia i poezja – współczesny powrót religii a poezja - dyskusja i czytanie wierszy,
- poezja a filozofia – inspiracje i spory - dyskusja i czytanie wierszy.
Patronat honorowy prof. S. Kaczmarka nie był przypadkowy, gdyż, jak sam przyznał, czasami pisze wiersze i poezja jest mu bardzo bliska. Zwrócił się do uczestników dyskusji: „… Szanowni Panowie, przywiodła Was w nasze mury Uniwersytetu […] Wasza pasja, przeżycia, skrzydła Pegaza, ale przede wszystkim to, co macie w sobie, czyli to coś indywidualnego, ten pryzmat, przez który postrzegacie rzeczywistość i świat. […] Życzył wszystkim słuchaczom duchowego i głębokiego przeżywania poezji.
Inicjator spotkania Wiesław Trzeciakowski, zaprezentował postać i dorobek każdego z poetów i jak sam powiedział: „wybór gości jest nieprzypadkowy, bo każda z tych osób jest obdarzona charyzmą”.
Prowadzącym spotkanie był Marek Szulakiewicz, który już w pierwszych słowach zarekomendował spotkanie, gdyż, jak powiedział: „będziemy się zajmować czymś niezwykle ważnym, […] ważnym dla przyszłości, bo nie politycy ustanowią rzeczywistość. To co przetrwa ustanowią poeci. Będziemy rozważać niezwykle ważne problemy.”
Każdy panel tematyczny rozpoczynał się kilkoma słowami wprowadzenia reżysera spotkania. Były one przyczynkiem do dalszej dyskusji gości. Pierwszy panel rozpoczęły następujące słowa: „…Może wydać się Państwu dziwne, że obok poezji jest religia, sztuka i filozofia, ale w tym nie ma nic dziwnego. Współczesny człowiek ma wielki problem z tym, że utknął w rzeczywistości, jest to tragedia naszej kultury. My zatrzymaliśmy się w „tu i teraz”, staliśmy się istnieniem, bytem, który chce zostać „tu”, a nie powinniśmy tego robić. Jest to wbrew metafizyce. Nasza kultura wymyśliła trzy sposoby co zrobić, abyśmy „tu” nie zostali, co zrobić, żebyśmy byli otwierającymi „istnienie”. I wymyśliła najpierw sztukę, sztuka ma takie zadanie, a wśród sztuki najważniejsza jest poezja. Poezja to cała sztuka. Poezja ma pomóc człowiekowi nie zostać „tutaj”. Druga pomoc to religia. Kiedyś Karl Rahner powiedział piękne zdanie: „co się stanie, gdy człowiek zapomni o Bogu? Gdy człowiek wymaże ze swojego życia, istnienia - słowo Bóg? Będzie to tragedia kultury”, mówi Rahner, bo okaże się, że jak wymażemy słowo Bóg, to utkniemy w świecie. Religia jest po to bardzo blisko poezji, żeby pomóc człowiekowi wyzwolić się z „tu i teraz”. I trzecia pomoc to filozofia. Tak więc te trzy obszary i postawy bardzo mocno łączą się ze sobą.”
Prowadzący powiedział również, że nie było wcześniej takiego czasu jak XX wiek, kiedy poezja tak bardzo interesowała filozofów. Jeden z filozofów w romantyzmie powiedział: „Jak kończy się filozofia, zaczyna się poezja, jak upada filozofia jest czas na poezję.” To wydaje się dziać właśnie teraz, filozofia upada, czy jest więc czas na poezję?
Każdy z uczestników debaty miał ściśle określony czas wypowiedzi. Część z nich dzieliła się swoimi przemyśleniami i racjami w luźnej wypowiedzi, inni wyrażali swoje zdanie strofami wierszy. Wypowiedzi poruszały wiele wątków m.in.: tajemnicy ludzkiego bytowania, egzystencji i buntu, kwestii wydobywania sensu z chaosu za pomocą poezji, wielokrotnie podkreślano kryzys współczesnej literatury i kultury, śmierci poezji, bądź wręcz przeciwnie, nadano poezji rangę sztuki, która jest w stanie ocalić język.
Pomiędzy blokami tematycznymi prowadzący oddawał głos zebranym słuchaczom na sali, którzy mogli wziąć udział w dyskusji odnosząc się do słów poetów, zadać pytanie, bądź pochwalić się swoją twórczością. Jedną z nich była uczennica V L.O Zuzanna Staszczyszyn. Jak sama autorka powiedziała, wiersz może być luźno związany z tematem dyskusji, gdyż opowiada głównie o zastanawianiu się nad rzeczami, nad którymi nie należy się zastanawiać, tylko trzeba coś z nimi zrobić. A tytuł wiersza brzmiał: „Rozmowa o śmierci”.
Na zakończenie odczytane zostały przez Wiesława Trzeciakowskiego i Kazimierz Rink wiersze Teresy Ferenc i Zbigniewa Jankowskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz