Serdecznie zapraszamy na otwarcie wystawy malarstwa Jana Kaji pt. "Chwila przed jutrem", która odbędzie się 22 lutego 2017 o godz. 18.00. Wprowadzenie do wystawy wygłosi Piotr Siemaszko. Wystawa będzie czynna do 13 kwietnia 2017 r. w godz. otwarcia Biblioteki.
Jan Kaja ur. w 1957 r. w Bydgoszczy. Malarz, wydawca, fotograf. Od 1979 r. wspólnie z Jackiem Solińskim prowadzi Galerię Autorską i wydawnictwo w Bydgoszczy. Na początku lat 80. realizował projekty konceptualne (plakaty – odezwy). Wspólnie z J. Solińskim opracował i wydał szereg albumów monograficznych poświęconych artystom plastykom. Jest autorem wielu wystaw indywidualnych (Bydgoszcz, Gdańsk, Sopot, Toruń, Warszawa, Łódź, Kraków, Lublin; za granicą: Paryż, Rzym i Edynburg). Jego obrazy oparte na relacji między twarzą i dłońmi stanowią swoisty jednoosobowy teatr. Malarz traktuje twórczość jako powrót do stanu spontaniczności, by dzięki niej odkrywać człowieka w całej jego prostocie wyrazu i jednocześnie duchowej głębi. Autor cykli malarskich: „Postacie nierealne”, „Bramy”, „Droga Krzyżowa”, „Rozmowy” i „Ludzie jak aniołowie”.
(…) Kaja wpisuje samego siebie w poczet artystów zafascynowanych człowiekiem, tworzących sztukę homocentryczną. A w człowieku najbardziej widowiskowe i dramatyczne jest ciało, poprzez które uobecniają się wszelkie egzystencjalne drgania ducha, niezgłębiona ludzka esencja. (…) Ciało w rozpoznaniu Kaji nie stanowi zasłony; jest przezroczyste w tym znaczeniu, że niczego z egzystencjalnych doświadczeń nie przekłamuje, nie skrywa ani nie niszczy, zwłaszcza swej bezradności i bezsilności. Zaprasza natomiast do współmyślenia, współodczuwania z tym „doświadczeniem”, jakie sugeruje dany obraz. (…) Artysta sugeruje jednak, że w ludzki los wpisany jest trud bycia wolnym, nieograniczonym materialnością, ułomnością przygodności.
Środki malarskie, jakie zastosował Kaja, ogniskują się na procedurze rozdrabniania faktury płótna, na wyciszaniu przedstawieniowości, zgodnie niewątpliwie z platońskim przekonaniem, że tylko duchowa część człowieka ma szansę osiągnięcia prawdy i życia w wolności; że dbanie o harmonię i symetrię pomiędzy działaniami duszy i ciała, uprawianie ascezy i otwarcie się na piękno, mogą prowadzić do wyrwania się ze stanu trwałego zniewolenia. (…)
ks. Jan Sochoń
W przebogatym dorobku Janka Kaji znajdziemy między innymi obrazy, w których człowiek jest przedstawiony w całym swoim cielesnym pięknie, ale jednocześnie z pewnym piętnem dramatyzmu, sygnalizowanym zarówno gestyką, jak i usytuowaniem w przestrzeni zamkniętej, klaustrofobicznej i jakby opresyjnej. Jan pokazuje człowieka jako istotę pełną godności, czynną, odpowiedzialną, podejmującą trud współżycia ze światem. Jest w tych postaciach pewna pierwotna siła, czystość i prostota, coś, co łączy je bardziej z surową prawdą natury niż z iluzorycznym urokiem cywilizacji. (…)
Piotr Siemaszko XII 2010
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz