To już
tydzień minął. W ubiegły wtorek (18 listopada), w ramach Dnia Dziedzictwa
Akademickiego, w Sali Pamięci Bydgoszczan Biblioteki UKW, odbyło się już
czwarte spotkanie dawnych działaczy kultury studenckiej bydgoskich klubów
studenckich działających w czasach, gdy jeszcze nie było Uniwersytetu
Kazimierza Wielkiego (istnieje od 2005 r.), lecz Wyższa Szkoła Nauczycielska
(1969–1974 r.) i Wyższa Szkoła Pedagogiczna (1974–2000) oraz nie istniała
Politechnika Bydgoska (działa od 2021 r.), lecz była to Wyższa Szkoła
Inżynierska 1951/1964–1974) i Akademia Techniczno-Rolnicza (1974–2006). Spotkanie
działaczy takich klubów studenckich jak największy i najsławniejszy z nich
„Beanus’70”, wyjątkowy „Hades”, czy inne pomniejsze, w tym m.in. „Aryl”,
„Loszek”, „Atlas”, „Zgniot”, „Medyk”.
Wydarzenie odbyło się
w ramach realizacji zadania publicznego Miasta Bydgoszczy pod nazwą „Kultura,
sztuka, ochrona dóbr kultury i dziedzictwa poprzez wspieranie inicjatyw na
rzecz kultury i dziedzictwa narodowego pn. PUBLIKUJEMY!” Tytuł projektu
brzmiał: „Działalność artystyczna i kulturalna studentów Bydgoszczy w latach
60.-80. XX wieku - relacje świadków”. Beneficjentem projektu było
„Stowarzyszenie Aktywnych Kobiet „SAK”, z którym Biblioteka UKW blisko
współpracuje przy różnych tego typu projektach.
To było wyjątkowe spotkanie - dla niektórych uczestników po
bardzo długim czasie, dla innych kolejne w ostatnich latach, w których wzięli
udział. Były takie gwizdy jak Urszula Delbowska-Kitowska, Krzysztof Grubiński,
Adam Myrta, Andrzej Korzeniewski, Walerian Krenz, Jerzy Rubczak, Barbara
Kalinowska, Beata Lewińska, Piotr Salaber, Mirosław Balbuza, Danuta Hering,
Andrzej Morawski, Zbigniew Kaute, Ryszard Lengas i inni.
Wydarzenie już tradycyjnie wspólnie poprowadzili dyrektor
Biblioteki UKW dr Aldona Chlewicka-Mączyńska oraz dr Sławomir Łaniecki z Muzeum
Uczelnianego UKW. Uroczystego otwarcia dokonał Rektor UKW prof. dr hab. Bernard
Mendlik. W słowie Rektora skierowanym do uczestników znalazł się m.in. przekaz,
że Uczelnia przygotowuje się do reaktywowania studenckiego miejsca spotkań –
Klubu Studenckiego „Beanus’70”, co uczestnicy wydarzenia przyjęli z nieukrywaną
radością. Być może stanie się to już w przyszłym roku.



Podczas spotkania przede wszystkim wspominaliśmy ludzi i
wydarzenia dziejące się przed wielu, wielu laty. Były także dwie wystawy (nadal
dostępne do zwiedzania) artefaktów związanych z bydgoską kulturą studencką
(oryginalne plakaty, afisze, przypinki, zdjęcia itp.), w tym wystawa podarowanych
Pracowni Badań nad Kulturą Studencką Biblioteki UKW przez Muzeum Niepodległości
w Warszawie i jej dyrektora Tadeusza Skoczka czterdziestu czterech unikatowych
plakatów „studenckich” takich autorów, jak Edward Lutczyn, Jan Sawka, czy
Stanisław Młodożeniec. O tym darze opowiadała nam Marta Brodala, adiunkt
warszawskiego muzeum goszcząca w Bydgoszczy. Nie zabrakło także muzyki oraz wspólnego
śpiewania, o których oprawę instrumentalną zadbał Grzegorz Korybalski z
Filharmonii Pomorskiej. Kolejne Dni Dziedzictwa Akademickiego pod szyldem
historii i tradycji bydgoskiej kultury studenckiej planowane są na 18 listopada
2026 r. Będzie to piąte takie spotkanie, więc z małym jubileuszem. Dlaczego nie
zmienić nieco formuły? Zatem za rok spotykamy się w pięknej Sali koncertowej
Collegium Copernicanum UKW na wspomnieniach i koncercie jubileuszowym
bydgoskich twórców kultury studenckiej.


Jedną z gwiazd wtorkowego spotkania był Walerian Krenz,
urodzony w Rawiczu muzyk, gitarzysta, kompozytor, reżyser i producent
telewizyjny, absolwent WSP z 1976 r., zdobywca m.in. „Złotego Flisaka” (1980)
na toruńskim IV Ogólnopolskim Młodzieżowym Przeglądzie Piosenki, która to
nagroda otworzyła mu i Barbarze Nowackiej (Krenz) drogę na XVIII Krajowy
Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu.
Wspominał:
„Moja przygoda z „Beanusem” rozpoczęła się na studiach, ale
kontynuowałem ją długo po ich zakończeniu. W 1977 lub rok później podjąłem
pracę na WSP, w Instytucie Wychowania Muzycznego, gdzie spędziłem dwie dekady
mojego życia. Na co dzień miałem do czynienia ze studentami uzdolnionym
artystycznie i zasilałem nimi Klub Studencki „Beanus’70” i kwitnąca w tym
czasie bydgoską kulturę studencką. Sam zresztą organizowałem koncerty, w
których główne role odgrywali studenci”.
„Jedną z najcenniejszych pamiątek mojego artystycznego życia
jest „Złoty Flisak” (przekazany do zbiorów Biblioteki UKW), czyli nagroda
publiczności, którą dostaliśmy wspólnie z Elżbietą Nowacką, obecnie moją żoną,
za występ w toruńskim Ogólnopolskim Młodzieżowym Przeglądzie Piosenki w 1980 r.
Występowaliśmy jako „Duet Beanus”. Nagrodą dla nas była także możliwość
wystąpienie tego samego roku na festiwalu opolskim, co na dodatek udało się nam
uczynić z wyróżnieniem. To była wielka przygoda, a do dziś pozostały piękne
wspomnienia oraz płytka nagrana przez wydawnictwo płytowe Tonpress, gdzie z
jednej strony jesteśmy my, jako „Duet Beanus” śpiewający utwór „Proszę Pana” –
słowa Waldemar Jasiński, a muzyka mojej kompozycji, natomiast z drugiej strony
śpiewa Zbyszek Zamachowski utwór własnej kompozycji zatytułowany „Kołysanka”.



Brak komentarzy:
Prześlij komentarz