17 kwietnia br. Katedra Pedagogiki Pracy i Andragogiki Wydziału Pedagogiki i Psychologii UKW zorganizowała ogólnopolską konferencję naukową „Relacje praca-życie pozazawodowe drogą do zrównoważonego rozwoju jednostki”.
Powitania gości i uroczystego otwarcia konferencji dokonał prof. dr hab. Sławomir Kaczmarek, Prorektor ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą UKW oraz prof. dr hab. Maria Deptuła, Prodziekan ds. Nauki Wydziału Pedagogiki i Psychologii UKW w Bydgoszczy.
Prorektor Sławomir Kaczmarek życzył organizatorom i wszystkim uczestnikom konferencji „pozytywnych efektów, wymiany myśli i poglądów, twórczego spierania się o niektóre aspekty, związane z tematyką konferencji tak, aby przyniosły wszystkim dobry efekt i wzbogaciły naszą informacje w kontekście tematu konferencji.”
Prodziekan Maria Deptuła podzieliła się krótką refleksją dotyczącą problematyki konferencji szczególnie ważnej w obecnych czasach: „dzisiaj jest tak, że tym którzy nie mają pracy jest bardzo trudno i ciężko. Ci, którzy mają pracę, mają to szczęście, że ją posiadają, ale mają jej tyle, że właściwie trudno im znaleźć miejsce na życie osobiste, a już nie mówiąc o zachowaniu równowagi.” Prodziekan wyraziła wdzięczność za przyjęcie zaproszenie do udziału w konferencji i przygotowaniu monografii poświęconej niniejszej problematyce wydanej w Katedrze Pedagogiki Pracy i Andragogiki.
Dr Renata Tomaszewska-Lipiec we wstępie do merytorycznej części konferencji powiedziała między innymi: „Wszyscy żyjemy dzisiaj w kulturze pośpiechu i niecierpliwości. Pogoń za szczęściem stała się niemal obowiązkiem każdego człowieka. Nawet nie zauważyliśmy tego, że za tę pogoń płacimy każdą sferą naszego życia: naszym zdrowiem, naszymi związkami i relacjami rodzinnymi, naszym stylem pracy a nawet społecznością i środowiskiem naturalnym o czym świadczy fakt, że prognozy naukowe wspominają, że za 40 lat będziemy potrzebowali 3 kul ziemskich żeby zaspokoić potrzeby człowieka. Czy czujecie państwo, że powinniście funkcjonować szybciej, wydajniej, lepiej? Obawiam się, że zostaliście zainfekowani wirusem pośpiechu, chorobą cywilizacyjną XXI wieku, która dotknęła większości z nas i spowodowała, że obsesją świata stała się szybkość. Nawet rzeczy z natury powolne próbujemy przyśpieszać, to przyspieszanie dzieje się na naszych oczach. Naukowcy twierdzą, że nawet chodzimy 10% szybciej niż 10 lat temu. […] Zaczyna to być niebezpieczne. Co intrygujące, żyjemy w pośpiechu nawet wtedy, kiedy nie ma takiej potrzeby. […] To wszechobecne przyśpieszenie tempa życia, wraz z rozwojem tzw. nowej ekonomii a także utraty poczucia bezpieczeństwa zatrudnienia, najbardziej spektakularnie dotknęło właśnie obszaru miedzy pracą zawodową a życiem poza pracą, przybierając postać wyraźnego rozszerzania się aktywności zawodowej kosztem życia codziennego. […] Nie powinien więc dziwić fakt, iż coraz częściej podnoszoną kwestią społeczną jest właśnie budowanie równowagi między pracą a sferą życia prywatnego. Istotą tej równowagi jest stan, w którym jednostka radzi sobie z potencjalnym konfliktem między wymogami dotyczącymi angażowania się w pracę a pełnieniem innych ról dających jej poczucie dobrobytu i spełnienia. Zagadnienie to powinno być analizowane w powiązaniu z szerszą ideą, jaką jest właśnie zrównoważony rozwój. Zrównoważony rozwój rozpatruje się jako strategie poprawy jakości życia, obejmującą społeczeństwo, gospodarkę i środowisko. ”
Program konferencji podzielono na trzy części:
· Referaty plenarne, które poprowadziła dr hab. Ewa Kubiak-Szymborska a poruszały m.in. tematykę startu absolwentów w dorosłe życie, degradacji środowiska pracy.
· Studium panelowe „Relacje praca-życie pozazawodowe: dysonans czy synergia ról?”, gdzie moderatorem był dr hab. Romuald Derbis. W tej części spotkania próbowano odpowiedzieć na pytania, czy istnieje coś takiego jak Work-life Balance?, czy możliwa jest harmonia w relacjach praca-życie pozazawodowe? oraz podjęto m.in. tematy zagrożeń dla zdrowia pracowników w środowisku pracy; zrównoważonego rozwoju – implikacji dla modelowania profili i standardów kompetencyjnych pracowników; praktyk w zakresie relacji praca-życie pozazawodowe na rynku pracy; kariery naukowej w kontekście życia rodzinnego.
· Dyskusję poprowadzili dr hab. Urszula Jeruszka oraz dr hab. Franciszek Szlosek
Konferencję zakończono podsumowaniem, którego dokonała organizator spotkania dr Renata Tomaszewska-Lipiec.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz